Inleiding
Mensen met een beperking kiezen net als ieder ander het liefst zelf wanneer zij het ouderlijk huis verlaten, met wie zij gaan ‘samen wonen’ en hoe hun toekomstig huis eruit zal zien, al dan niet geholpen door ouders of familie. Vroeger viel er voor mensen met een beperking niets te kiezen. Vaak moest men wachten op een telefoontje van de maatschappelijk werker dat er een plekje vrij kwam in een plaatselijke woonvoorziening. Met een beetje geluk mocht je een weekend gaan ‘proef-logeren’ alvorens tot definitieve plaatsing werd overgegaan. Op geen enkele manier was er invloed op het tijdstip waarop zoon of dochter ging verhuizen, laat staan dat je iets te zeggen had over de woonomgeving of de mensen met wie in de woonvoorziening werd samengeleefd.

Wonen in een woonvoorziening kan nog steeds, ook nu er bezuinigd wordt op de langdurige zorg. Er wordt veel meer dan vroeger er rekening gehouden met de persoonlijke wensen. Maar lang niet altijd is het de meest gewenste oplossing. Het is toch vaak nog wonen in een groep medebewoners die je niet zelf uitgezocht hebt. En zeg nu zelf, zou u dat willen?